کد مطلب:90365 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124

دانشمندان گفته اند: علم در چهار رتبه و عملكرد به آن نیز، چهار راه دارد:

1. آن كس كه دانشی را آموخته، خود از آن بهره گرفته و به دیگران می آموزد، تا از آن بهره مند گردند. این عالم، مانند آفتاب درخشانی است كه خود روشنایی است و جهان را نیز، منور نموده است و مانند مشك است كه عطر خود را به دیگران اهدا می نماید.

این رتبه ی علم و عالم، از مراتب دیگر، برتر و از دیگر عالمان ارزنده تر و بالاتر خواهد بود.

2. آن كس كه علمی را آموخته، خود از آن بهره می برد، اما از تعلیم و آموختن خبری نیست. این نوع علم، از نظر كاربرد ارزش ندارد، به این علت كه فایده ی آن در انحصار فرد خاصی است و دیگران از آن محرومند.

3. علمی است كه عالم به آن، دیگران را بهره مند نموده، ولی خود از آن بهره نمی برد.

این عالم، همانند كتابی است كه مورد بهره برداری دیگران قرار گرفته، اما خودش سودی نمی جوید و مانند سوزن كه خود عریان است ولی دیگران را می پوشاند و

[صفحه 312]

مانند فتیله ی چراغ است كه خود می سوزد، اما به دیگران روشنی می دهد.

4. آن عالمی است كه نه خود بهره می برد و نه دیگران را بهره مند می سازد.

او همانند درخت پرثمری است كه در كنار آن خار فراوان وجود دارد كه نه خود از ثمره ی آن بهره می برد و نه دیگران.

[صفحه 313]

صفحه 312، 313.